no need for an invitation

for everybody who wants to be invited - please feel like so we can enjoy together!
On the 8th of April there is the opening in Amsterdam of a well considered selection of my pictures.

First of all there will be the pictures which made me occupied and unavailable for the last weeks. But also Wendelmoet Boersema of the newspaper Trouw will give some journalistic view on the region and Bosz De Kler is invitated to let us enjoy his musical talents and I guess I will tell you some stories.

On the 8th of April there's a special menu at De Balie Restaurant, I will suggest some Uzbek dishes so let's discover!












Of course you still can pass by until the 4th of June at the Leidseplein where you can have a drink, some food or to go for one of the interesting debats or questionraising documentaries in the wonderful building of De Balie. While you pass by - try to find all 32 pictures which wind round the innerwalls of the place.

You can't see all the pictures of the expo on this blog and for sure not in the way it will be at De Balie as it's a narrative serial in time and space, conceived on invitation of Femke Lutgerink who programmes Fotografie in De Balie.



I'm flippin' proud on the paper-invitation which I conceived in a fantastic dialogical collaboration with graphic designer Marthe Van Dessel. It's a crossover between a geographic map and a photoposter. If someone likes to get a paper one: just let me know!

(the image above should be the invitation but the colours are strangely enough changed while uploading the picture, only the Aralsea stays white like in the original - it's based on an atlas edited in 1966 - you can compare it with the shrinked version of the Aralsea until 2000 - in 2005 the former island in the middle of the lake where the Sovjets once did biological experiments, is connected to the coast)

no need for a lost heart

Uzbekistan lies far from our bed in the heart of a continent, surrounded by stan-countries. The country sounds mysterious, unknown and far away from our reality, but it's situated at the north of Afghanistan and by the geographic state unremarked as buffer state and military USbase in the margin of the world's interest.

If you are interested to know more about Central Asia :
On request of De Balie (Amsterdam), prof. Touraj Atabaki presents a general view of the history politics and contemporary problems of the region to frame my photo expo.

Professor Atabaki is head of the department of the Middle East and Central Asia at the International Institute for Social History (IISG, Amsterdam)

no need for details

just find them on wikipedia. there's real good updated and elaborated information about the Uzbek republic.

Le wiki français est plutôt un traduction des sujets capital du version anglais avec un élaboration sur l'art, culture et l'artisanat.

Die deutsche Wikipädie gibt Ihnen mehr Informationen über die politische Situation, die mit dem sogenannten Krieg auf Terror und moslimfundamentalism bezogen wird.

De nederlandse wikipedia geeft weinig extra informatie - het landkaartje is wel wat groter. Maar hier alvast ook een stuk uit de perstekst voor de tentoonstelling To See or not to Sea:

"Daar is de Centraal-Aziatische republiek Oezbekistan. Het land klinkt raadselachtig, onbekend en ver vervlogen, maar ligt ten noorden van Afghanistan en zodoende ongemerkt als bufferstaat en militaire USbasis in de marge van wereldbelangstelling.
De sovjet planeconomie zorgde er voor dat de Oezbeekse steppe in enkele decennia tijd nu nog steeds één van de grootste katoenproducerende streken ter wereld werd. De communistische erfenis wordt er tegenwoordig zacht ondergestopt in een oud bed van verhalen over de karavansarai van de Zijderoute, bijgeschilderde nationale kleuren en leerboekjes geschreven door president Karimov.
Bij de val van het rode imperium in 1991, was de hoofdstad Tashkent de vierde grootste stad van de USSR met de vestiging van de Aeroflot vliegtuigindustrie en een bedrijvige landbouwsector. Zodoende klopte het hart van Centraal-Azië waarvan de kamers bevolkt worden door een kleurrijke samenstelling gematigd islamitische Oezbeken, orthodoxe Russen, Tadzjieken, Koreanen, Iraniërs, Kyrgiezen en meer. Sinds de geschonken onafhankelijkheid in 1991 houdt president Karimov de touwtjes stevig in de hand. Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan door het fijnmazig geweven net van het corrupte één-partij-regime. In elke familie zit er wel iemand in Rusland of Kazachstan om wat geld te kunnen verdienen want in het land zelf kan je al blij zijn als je eenloon uitbetaald krijgt.
In mei 2005 roerde het in de vruchtbare Ferghanavallei waar een derde van de Oezbeken tussen de bergen van Kyrgizië en Tadzjikistan in woont, Er werd militair ingegrepen bij de demonstraties. De wereld schrok op van de publieke schending van de mensenrechten en de getelde doden. Intussen zijn de processen gehouden maar tot op heden is er niets veranderd. Of toch wel?"